Het verhaal:
33 jaar gaf Berend Dreijer leiding aan een trimgroep en vervolgens had hij 22 jaar een enthousiaste wandelclub onder zijn hoede. Dat alles in het Schoorlse Bos- en Duingebied, waarbij conditie en natuur de accenten waren, die bij hem en zijn vrouw Henny jaar hoog in het vaandel stonden.
Twee jaar terug kreeg Berend fysieke klachten en ging het conditioneel wat moeizamer. Reden voor zijn club om na te denken over een passend afscheidscadeau als hij zou stoppen. Een bank met een herinneringsplaatje zou mooi en passend zijn vond voorzitter Piet de Nijs terugkijkend naar zijn inzet voor het aantal trimmers en wandelaars ongeveer (500in getal) die Berend en zijn vrouw Henny al die jaren begeleiden. Dat was ieders mening zodat contact werd gelegd met de ‘Vrijwilligersgroep vrienden van de Schoorlse duinen”, die naast hulp en spandiensten o.a. in het groen ook de taak kreeg om deze banken te maken en het mandaad om deze uit te zetten. Voorzitter Piet de Nijs legde het contact, kreeg de mededeling dat er geen banken meer bij zouden komen, maar alleen banken die aan vervanging moesten worden daar voor in aanmerking kwamen. En die waren er volgens de coördinator zodat er alvast een afspraak gemaakt de bank alvast te maken zodat deze overhandigd zou kunnen worden bij Berend zijn afscheid. De plek was geen probleem.
De 1e woensdag in september 2021 de wandelclub zou weer van start gaan toen Berend de mededeling deed dat hij stopte vanwege hartklachten en dat Henny het ging overnemen. Een trieste mededeling, die gezien het voorgaande echter niet helemaal onverwachts kwam. Er was op ingespeeld en er werd contact gezocht met Staatsbosbeheer Schoorl voor het plaatsen van de bank. Maar er was geen bank, de vrijwilligersgroep was kort na de gemaakte afspraak het bod ingestuurd beter gezegd het bos ‘uitgestuurd’, ontbonden dus en derhalve geen bank voor Berend. In de hierna volgende gesprekken en briefwisseling met Staatsbosbeheer bleef deze bij haar standpunt géén bank voor Berend zonder dat standpunt ook maar enigszins met argumenten te omkleden. Alleen er waren meer gegadigden, die meer in aanmerking zouden komen voor een dergelijk eerbetoon kreeg de club te horen.
Verbijsterd en boos
Dat zeker maar niet bij de pakken neerzittend kwamen er hints uit de groep om hetzelfde verzoek bij de gemeente Bergen in te dienen. Uitgelegd voor wie en waarom kreeg dit verzoek bij de gemeente onmiddellijk weerklank, zodat dit verhaal een positieve afloop krijgt met de gemeente Bergen in een hoofdrol. De bank staat aan de Achterweg in Schoorl en schurkt tegen de bosrand aan waarmee het verband, dat Berend en Henny zo ongeveer elke dag in het omvangrijke duin- en bosgebied te vinden waren (hun tweede huis) zo ongeveer gehandhaafd bleef.
Overhandiging door de gemeente woensdag 9 februari ’s morgens 10.00 uur
Naast dit positieve en meelevende gebaar richting Berend Dreijer en zijn vrouw krijgt de overhandiging ook nog een officieel tintje. Burgemeester Lars Voskuil toonde zich onmiddellijk bereid deze overhandiging te verrichten. Hij heeft al enige tijd terug kennis gemaakt met het echtpaar Dreijer, dat naast hun activiteiten in het duingebied ook nog vrijwilligerswerk doen voor het kleine museum bij het Groeterkerkje en de Oranjevereniging. Na afloop gaat de wandelgroep naar de Blinkerd om er nog even bij stil te kunnen staan.
Het verhaal verder
Trimactiviteiten op zaterdag
Waarbij 33 jaar lang vele sporters, voetballers, tennissers etc. conditie werden bijgebracht en Berend eigenhandig een hindernisbaan had aangelegd. Duurlopen en intervaltraining het stond alle weken op het programma. Voor deze inzet kreeg Berend na beëindiging terecht een Koninklijke onderscheiding
Wandelen op woensdag
Om daar vervolgens ook nog eens 22 jaar aan vast te knopen waarin op de woensdagochtend een sportieve wandelgroep werd begeleid, waarbij inhoud werd gegeven aan conditie en de prachtige natuur ruimschoots de aandacht kreeg
Wandelen in dat prachtige gebied waar niemand anders zo goed de weg wist te vinden dan Berend en Henny. Kleine smalle paadjes met doorsteken van Schoorl naar Bergen. Klimmetjes met een fantastisch uitzicht zoals de Schoorlse Nok, of de jaarlijkse lange wandeling naar de Kerf aan de kust tussen Bergen en Schoorl.
Berend en Henny lieten ons de mooiste plekken zien waar in december al de gele gaspeldoorn bloeide, of de heide zich van zijn mooiste kant liet zien in augustus en de rijkdom aan soorten paddenstoelen in de herfst. Ze voerden ons langs de plek waar getrouwd kan worden een prieel van naaldbomen De ‘enige ludieke plek in Nederland’ waar dat in de duinen mogelijk is. Paden met de hoogste bomen in het bosgebied van Schoorl en de scheve bomenlaan met de meest vreemd gevormd bomen en de plek waar bosuilen nestelden helaas verdwenen. Hij wees ons de plekken aan waar bosmieren de hoogste nesten hadden geschapen, waar een vos zijn onderkomen had gemaakt en minder mooi maar wel interessant, waar restanten waren van een immens gangenstel van bunkers uit de Tweede Wereldoorlog. Wat waren Berend en Henny geschokt toen ze ons de geteisterde plekken lieten zien, waar de bosbranden hadden gewoed en waarbij het centrum van Groet op het nippertje aan een ramp was ontkomen. Natuurliefhebbers pur sang waren Berend en Henny, die er nauwlettend op toezagen dat er geen papieren zakdoekje, of een mandarijnenschil ergens werd weggegooid. De wandelgroep enorm blij, dat hun verzoek bij de gemeente Bergen direct gehoor kreeg, waardoor Berend en Henny een geweldig afscheidscadeau hebben gekregen, maar wel met een knagend gevoel, dat Staatsbosbeheer de gemaakte afspraak zonder blikken of te blozen naast zich neer legde en de Wandelgroep met lege handen stond.