Mijn eerste werkweek van 2025 zit er op.


De thema’ s die deze week in de praktijk naar voren kwamen:

  • Het besef dat je een ruzie of argument tussen jou en je dierbare voorkomt uit zorgen van de ander. Als je op de woorden reageert, in plaats van op de intentie of boodschap die voorbij gaat aan de woorden, dan kom je snel tegenover elkaar te staan. Ben je in staat om vragen te stellen of de boodschap écht te horen, dan brengt het verbinding en nabijheid.

  • Als je last hebt van een deel in jou, bijvoorbeeld een deel dat heul hard werkt, als een donkere wolk voelt, of zich wentelt in Netflix series, weet dan dat daar altijd een positieve bedoeling onder zit. Als je die kunt achterhalen ontstaat er zelfbegrip, erkenning én rust in jou.

  • Ook al heb je lang geleden een dierbare verloren, dat wil niet zeggen dat er geen rouw meer kan zijn en de pijn doorvoeld hebt (voor zover mogelijk). Rouwen doe je in een community. Kijk maar naar de natuurvolkeren. In mijn praktijk ben ik jouw community en help ik je een stuk rouw te nemen en vanuit verschillende perspectieven het te doorvoelen. Je hoeft het niet alleen te doen.

  • Er is vaak ook rouw over wat je jezelf ‘aangedaan’ hebt. Wat je gemist hebt in je leven. Je hebt je bijvoorbeeld lang niet uitgesproken over wat je écht wilt. Of je hebt dingen niet gedaan uit schaamte of angst. Door te beseffen wat jouw aandeel was en verantwoordelijkheid te nemen voor je gemis, zet je een stap vooruit. Het doet zeer en dat voel je én je krijgt de mogelijkheid om het anders te gaan doen.

  • Er werd gevoeld hoe bijvoorbeeld frustratie je beschermt tegen het verdriet dat eronder zit. En doorvoelde kennis heeft 100 keer meer impact dan alleen kennis van het hoofd. We focussen ons vaak op een bepaalde emotie, zoals frustratie, irritatie of boosheid, maar die dekt vaak iest anders af. Zolang je niet bij die primaire emotie komt, heb je ook neit de kans om de wond schoon te spoelen en te helen.

  • De impact van een nare opmerking op de middelbare school werd helder. Of een moment dat je als kind werd uitgelachen. Het kind van toen heeft een conclusie getrokken waar je als volwassen vrouw nog automatisch vanuit reageert. Je beschermt jezelf nog, als die 15-jarige. Dat kost energie en zorgt ervoor dat je niet jezelf durft te zijn.

  • Handvatten om uit de automatische reactie te komen, door het voelen van alle delen in jou, hun intenties, pijn, en een manier in je binnenwereld om ruimte te maken voor jou.